قدم زنان خيابان هاي شهر بناب را طي مي كنيم اما اثري از دود و ترافيك سرسام آور شهرهاي بزرگ نمي بينيم .
    در طول مسير متوجه انبوه دوچرخه سواراني مي شويم كه خيابان هاي شهر را ركاب مي زنند، دوچرخه هاي متفاوت با اندازه و رنگ هاي مختلف واقعاً ديدني است.
    استفاده ۴۰ هزار دوچرخه سوار در يك شهر ۷۵ هزار نفري كه از نوجوان ۸ ساله تا پيرمرد ۸۰ ساله سوار بر دوچرخه هستند، بسيار جذاب است و نظير آن را كمتر مي توان در ديگر نقاط مشاهده كرد.
    گفتن اين جمله كه دوچرخه در شهرستان بناب در آذربايجان شرقي نه فقط به عنوان وسيله تفريح ، ورزش و حمل ونقل، بلكه به عنوان عضوي از خانواده در ميان مردم اين خطه مطرح است، اغراق آميز نيست.
    صمدزاده، معاون شهردار بناب در اين باره مي گويد: براي نخستين بار، ايجاد ايستگاه هاي دوچرخه در مسيرها و خيابان ها و محله هاي مشهور شهرستان بناب، به عنوان يكي از وسايل حمل ونقل عمومي، از طرح هايي است كه در صورت تأمين اعتبارات كافي اجرا مي شود.
    وي مي افزايد: جايگزين كردن دوچرخه ها، به عنوان مهم ترين وسيله حمل ونقل شهري به جاي موتور سيكلت به منظور كاهش آلودگي هوا و حجم ترافيك، نيازمند هزينه و فرهنگ سازي است كه شهرستان بناب در اين امر پيشقدم شده است.
    وي با اشاره به بستر سازي و اجرايي شدن، طرح ايستگاه هاي دوچرخه سواري، اظهار داشت: با اجراي اين طرح از آلودگي شهر كاسته شده، در هزينه هاي آمد و شد مردم نيز تأثير بسزايي دارد.
    صمدزاده ادامه مي دهد، علاوه بر ايستگاه هاي دوچرخه سواري، ايجاد پيست هاي دوچرخه در اين شهرستان از ديگر طرح هايي است كه در دست اقدام است.
    وي مي افزايد: ايجاد پيست هاي دوچرخه سواري نيز نيازمند هزينه اي بالغ بر ۳۰۰ ميليون تومان است كه در صورت تأمين اعتبار، اين پيست دوچرخه سواري را ه اندازي مي شود.
    وي با اشاره به اشاعه فرهنگ آپارتمان نشيني كه به طور معمول در هر واحد مسكوني بين ۳ تا ۴ دوچرخه مي توان يافت، اظهار داشت، دوچرخه بخشي از زندگي مردم شده و به راحتي نمي توان از آن گذشت.